Ομοφυλόφιλοι και αγάπη.

Τετάρτη 29 Ιουνίου 2016

Ομοφυλόφιλοι και αγάπη.

Ανήμερα της Διεθνούς Μέρας Ομοφυλοφιλικής Υπερηφάνειας είχαμε δύο δηλώσεις:
Δήλωση του Πάπα Φραγκίσκου: «Πιστεύω ότι η Εκκλησία πρέπει να ζητήσει συγγνώμη από τους ομοφυλόφιλους». Αυτό δήλωσε ο πάπας Φραγκίσκος, απαντώντας στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων  κατά το ταξίδι επιστροφής από το Γιερεβάν προς την Ρώμη.
Δήλωση Μητροπολίτη Πάφου Γεωργίου. Κάνει Έκκληση προς όλους όσοι «πάσχουν» από την ομοφυλοφιλία να επιστρέψουν στο σωστό δρόμο. Η Εκκλησία στέκεται με συμπάθεια στους ανθρώπους που «πάσχουν από την ομοφυλοφιλία», καλώντας τους, παράλληλα, να επιστρέψουν στο σωστό δρόμο. «Είναι σαφής η διδασκαλία της Εκκλησίας: O Θεός δημιούργησε δύο φύλα. Χωρίς να τους καταδιώκουμε ή να τους στιγματίζουμε καλούμε τους ομοφυλόφιλους να επανέλθουν στον καλό δρόμο, όπως και άλλους που πάσχουν από άλλο πάθος, για παράδειγμα μέθη, χαρτοπαίγνιο κλπ.»,είπε.

  Ποια από τις δύο δηλώσεις έχει περισσότερη αγάπη; Ο Πάπας δηλώνει ότι τους δέχεται έτσι όπως είναι ,και φτάνει ακόμη και να καταργήσει και το Ευαγγέλιο προς χάριν τους, ζητώντας συγγνώμη γιατί ο χριστιανικός κόσμος δεν αποδέχεται το πάθος τους. Ό Άγιος Πάφου θέλει να τους αλλάξει.
  Αν σκεφτούμε το αντίστοιχο πάθος των ναρκωτικών θα καταλάβουμε ότι ο έμπορος που ζητάει συγγνώμη γιατί δεν προμήθευσε έγκαιρα στο χρήστη τη «δόση» του δεν έχει την αγάπη που έχει ο πολύπαθος γονιός που προσπαθεί να σώσει το παιδί του από το πάθος, έστω και αν το στενοχωρεί.  Όσοι χαϊδεύουν με τα λόγια τους το πάθος της ομοφυλοφιλίας ή ακόμη και με νόμους δήθεν προστασίας τους, είναι απλά εκμεταλλευτές.
  Αν σκεφτούμε τα ειδεχθή εγκλήματα που συνδέονται με αυτό το πάθος, τις άγριες δολοφονίες μεταξύ ανδρών καθώς και τις υστερικές και «δαιμονικές» εκδηλώσεις γυναικών που δουλεύουν στο ίδιο πάθος , θα καταλάβουμε ότι δεν αγαπούν τους ομοφυλόφιλους οι «προάγοντες» το πάθος, αλλά όσοι θέλουν να τους σώσουν από αυτό.
  Είναι εξαιρετικά υπόλογοι όλοι όσοι χειροκροτούν την «ασέλγεια», ήτοι ομοφυλοφιλία, ιδιαίτερα απέναντι σε αυτά τα θαυμάσια παιδιά, τους ομοφυλόφιλους που δεν συμβιβάστηκαν με την κατάστασή τους. Αυτούς που με τιτάνιους αγώνες, με πόνο και δάκρυα, μέσα από επιτυχίες και αποτυχίες , με τη συνεχή εξομολόγηση προσπαθούν να υπερβούν το φοβερό αυτό πάθος και να ζήσουν ελεύθεροι. Ελεύθεροι όχι από την κοινωνική απαξίωση, που δεν έχει γιαυτούς καμμία έννοια αλλά από την εσωτερική φωνή της συνείδησης, που κανένας ψυχολόγος δεν μπορεί να την αποστομώσει.
  Μόνον η Ορθόδοξη Εκκλησία αγαπά πραγματικά τους ομοφυλόφιλους και πασχίζει και αυτούς και όλους να τους αναστήσει . Να σηκώσει την πεσμένη εικόνα του ανθρώπου και να της δώσει το αρχικό κάλλος της.