Στη πρόσφατη συνέντευξη που έδωσε ο Αρχιεπίσκοπος στην τηλεόραση για τα τρέχοντα θέματα της Εκκλησίας έγινε και ερώτηση σχετικά με τον προκάτοχό του Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο και συγκεκριμένα με τον τρόπο ενεργείας εκείνου έναντι των κοσμικών αρχόντων. Είναι γνωστό ότι όλοι όσοι ωφελήθηκαν από τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο ή ταυτίσθηκαν μαζί του ιδεολογικά στους κοσμικούς τρόπους με τους οποίους εκείνος ήθελε να «δοξάσει» την Εκκλησία (και τον εαυτό του) τον θυμούνται με ευλάβεια και του απονέμουν τον τίτλο «ο Μακαριστός». «Αν ήταν σήμερα ο Μακαριστός…», λένε «θα ήταν αλλιώς τα πράγματα…».
Όσο και αν αυτοί οι άνθρωποι προσπαθούν να ωραιοποιήσουν το πρόσωπο που έχει μεγάλη ευθύνη για το σημερινό κατάντημα της Ελλάδος ο Θεός δεν κάνει λάθος που πήρε την δεδομένη στιγμή τον «Μακαριστό». Γιατί όμως έχει «ο Μακαριστός» αυτή την ευθύνη;
1. Γιατί ξεσήκωσε τον κόσμο με τις υπογραφές και στην συνέχεια τον απογοήτευσε, για να μην πούμε ότι τον ξεπούλησε. Δεν είναι κρυφό μυστικό ότι τα «έφτιαξε» τότε με την Κυβέρνηση Καραμανλή και πέταξε τις υπογραφές στα σκουπίδια προκειμένου να έχει πρόσκαιρα ωφελήματα. Πολλοί έλεγαν, όχι αδικαιολόγητα, ότι το αντάλλαγμα ήταν μερίδιο από το τότε δοθέν «πακέτο Ντελόρ».Η αποτυχία εκείνη των θρησκευόμενων αποκλείει κάθε σκέψη κινητοποιήσεων για το παρόν και το μέλλον.
2. Με το κύρος που απέκτησε «ο Μακαριστός» από τις κινητοποιήσεις του θρησκευόμενου λαού -και βέβαια και την «αβάντα» των δημοσιογράφων- έφερε τον Πάπα στην Ελλάδα για πρώτη φορά στη χιλιόχρονη ιστορία αυτού του τόπου. Από τότε αρχίζουν και τα δεινά της Ελλάδος. Όπου πήγε ο Πάπας , Κύπρο, Συρία, Ελλάδα, καταστροφή ακολούθησε.
Όχι μόνον δέχθηκε τον Πάπα αλλά και κατά την επακολουθήσασα επίσκεψή του στο Βατικανό αναγνώρισε στο κοινόν ανακοινωθέν, που υπέγραψε και «ο Μακαριστός», τα θεομίσητα δόγματα της Β. Βατικανής Συνόδου. Κανένας Ορθόδοξος δεν έχει υπογράψει παρόμοιο κείμενο μετά την Φεράρα της Φλωρεντίας, μόνον «ο Μακαριστός».
3. Μας είπε «ο Μακαριστός» ότι όλα αυτά τα έκανε για να έχουμε πρόσβαση στην Ευρώπη. Γιαυτό λοιπόν το κόμμα του Πάπα στην Γερμανία, δηλαδή οι Χριστιανοδημοκράτες της Μέρκελ, μας κατέστρεψαν; Δεν τα ήξερε αυτά «ο Μακαριστός;»
4. Υπεροπτικά φερόταν «ο Μακαριστός» στους μοναχούς που δεν συμφωνούσαν με τις αυθαίρετες καινοτομίες του σε λειτουργικά θέματα και με την περιφρόνηση του «Μακαριστού» στη διαχρονική ευλάβεια που υπάρχει στους χώρους λατρείας. Έτσι προκειμένου να φέρει κόσμο στην Εκκλησία, όπως έλεγε, ανάγκασε τα Μοναστήρια να δέχονται τον οποιοδήποτε με την οποιαδήποτε αμφίεση ή μη. Βέβαια ο λίγος κόσμος, που λόγω «Μακαριστού» επισκέφτηκε από περιέργεια τους ναούς τότε, δεν ξαναφάνηκε μετά την πτώση της δημοτικότητας εκείνου.
5. Ο Μακαριστός ως επίγειος άρχοντας έδινε στον εαυτό του το δικαίωμα να οδηγεί το πιο ακριβό αυτοκίνητο που κυκλοφορούσε τότε στην Ελλάδα. Αυτό και προκαλούσε και προβλημάτιζε, εντός και εκτός εκκλησίας. Ο «Μακαριστός» δεν θυμόταν ότι ο Χριστός συνεχώς περπατούσε με τα πόδια και μια μόνο φορά στη ζωή του ανέβηκε σε ταπεινό υποζύγιο;
6. Όσο για τις πανάκριβες χρυσοκέντητες στολές, που του άρεσε να ντύνεται στις λατρευτικές ευκαιρίες, να σημειώσουμε μόνον αυτό, ότι έφτασε να έχει και στολή από «καφτάνι», κάτι που ήταν κάποτε αποκλειστικό προνόμιο του Σουλτάνου.
7. Όχι μόνον τους μοναχούς αλλά και κάθε κληρικό που σεβόταν την ιερά Παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας τον αποκαλούσε με την προσβλητική φράση «ταλιμπάν». Τους ιερείς και συλλειτουργούς του, δηλαδή. Ονόμαζε ακόμη την διαφορετικότητα που έχει η Ορθόδοξη Πίστη «αυτισμό»! και ήθελε να την ταιριάξει με τα δυτικά μοντέλα. Γιαυτό έκανε και λειτουργίες σε θέατρα … αλά Πάπα.
8. Τα ανέκδοτα που έλεγε δημόσια για να γίνει ευχάριστος στον πολλή κόσμο και που μεταδιδόταν από τα ΜΜΕ, όχι μόνον είχαν την ελαφρότητα που δεν ταίριαζε σε ιερωμένο, αλλά πολλές φορές, άγγιζαν τα όρια της βλασφημίας γιατί ευτέλιζε τα ιερά Ονόματα.
9. Οι επιλογές μητροπολιτών του «Μακαριστού» είχαν κριτήρια ιδιοτελή. Πολλές φορές επέλεξε διαβλητούς κληρικούς ως επισκόπους για να τους «έχει στο χέρι» και να «μην του κουνιόνται».
10. Μερικές ενέργειες του «Μακαριστού» μας γέμισαν αφάνταστο πόνο . Όταν χειροτονούσε κάποιον κληρικό έβαζε το θρόνο του μπροστά στην αγία Τράπεζα κάτι που κανένας ορθόδοξος επίσκοπος σε όλο το κόσμο δεν τόλμησε ποτέ. Όλοι οι Επίσκοποι όταν χειροτονούν κληρικούς βάζουν την καρέκλα τους παράμερα έτσι ώστε να προσβλέπουν προς την αγία Τράπεζα. Μόνον ο «Μακαριστός» τόλμησε να κάθεται μεγαλοπρεπώς έχοντας όπισθέν του τον άγιο Άρτο, δηλαδή τον ίδιο το Χριστό.
11. Έβαλε σε μεγάλη περιπέτεια τον θρησκευόμενο λαό με την απόφαση του να συγκρουστεί με το Οικουμενικό Πατριαρχείο στην προσπάθειά του να ονομασθεί ο ίδιος Πατριάρχης της Εκκλησίας της Ελλάδος.
12. Ο «Μακαριστός» ανέχθηκε, προκειμένου να ανέλθει στον αρχιεπισκοπικό θρόνο, την κατασπίλωση του νυν Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου, για δήθεν οικονομικές καταχρήσεις, για να τον βγάλει στην άκρη και να εκλεγεί αυτός.
13. Χρησιμοποίησε ακόμη και τον Αμερικανό Πρέσβη, με ανταλλάγματα που αυτός μόνον γνώριζε, προκειμένου να επιτύχει του σκοπού του. Πολλοί θα θυμούνται τον πρέσβη των Η.Π.Α κ. Μπερνς, που πρό της εκλογής του «Μακαριστού», πήγε στο Βόλο και μετά την συνάντηση μαζί του είπε δημοσίως και με βεβαιότητα ότι αυτός θα είναι ο επόμενος Αρχιεπίσκοπος. Πως το γνώριζε ο Πρέσβης και προς τι η ανακοίνωση; Προφανώς το Άγιο Πνεύμα ήταν απόν κατά την εκλογή του «Μακαριστού».
14. Ας προσπαθήσουμε να ξεχάσουμε και εκείνη την αμαρτωλή ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ που οργάνωσε ο «Μακαριστός» και που για χάρη του στενός του συνεργάτης σύρεται σήμερα στα δικαστήρια για κακουργήματα.
Αν ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος είχε την σύνεση να κηρύξει μετάνοια στο Λαό, όπως ακριβώς ήταν η εντολή του Χριστού, αν είχε το ταπεινό φρόνημα και τον έλεγχο των λόγων του, όπως απαιτεί το Ευαγγέλιο, αν , αντί επιδεικτικά να καινοτομεί στην ακαινοτόμητη Ορθόδοξο Πίστη και το Ορθόδοξο Ήθος, καθοδηγούσε στην ευσέβεια τότε ίσως και αυτός να ζούσε ακόμη και ο Ελληνικός Λαός να μην είχε επισύρει την Οργή του Θεού...
Πολλά τα ατοπήματα του «Μακαριστού» και ευτυχώς που ο Θεός σπλαχνισθείς το λαό Του μας γλίτωσε. Αν ζούσε μέχρι σήμερα ίσως θα είχαμε τέτοιες περιπέτειες που δεν μπορούμε να φαντασθούμε. Ίσως πάλι να μας ξεπουλούσε… για το καλό μας! Βέβαια ως χριστιανοί οφείλουμε ταπεινά να παρακαλούμε να τον συγχωρέσει ο Θεός και να τον πάρει στα δεξιά Του. Και να δοξάζουμε τον Μόνο Αληθινό Θεό που σύμφωνα με την παντογνωσία Του χρησιμοποιεί κάθε φορά αυτόν που Εκείνος επιλέγει. Εκείνος κανονίζει ποιος, γιατί και πόσο χρόνο πρέπει να ποιμάνει την Εκκλησία Του. Την Εκκλησία που ίδρυσε με το Άγιο Αίμα Του και που Του ανήκει ολοκληρωτικά.
Όσο και αν αυτοί οι άνθρωποι προσπαθούν να ωραιοποιήσουν το πρόσωπο που έχει μεγάλη ευθύνη για το σημερινό κατάντημα της Ελλάδος ο Θεός δεν κάνει λάθος που πήρε την δεδομένη στιγμή τον «Μακαριστό». Γιατί όμως έχει «ο Μακαριστός» αυτή την ευθύνη;
1. Γιατί ξεσήκωσε τον κόσμο με τις υπογραφές και στην συνέχεια τον απογοήτευσε, για να μην πούμε ότι τον ξεπούλησε. Δεν είναι κρυφό μυστικό ότι τα «έφτιαξε» τότε με την Κυβέρνηση Καραμανλή και πέταξε τις υπογραφές στα σκουπίδια προκειμένου να έχει πρόσκαιρα ωφελήματα. Πολλοί έλεγαν, όχι αδικαιολόγητα, ότι το αντάλλαγμα ήταν μερίδιο από το τότε δοθέν «πακέτο Ντελόρ».Η αποτυχία εκείνη των θρησκευόμενων αποκλείει κάθε σκέψη κινητοποιήσεων για το παρόν και το μέλλον.
2. Με το κύρος που απέκτησε «ο Μακαριστός» από τις κινητοποιήσεις του θρησκευόμενου λαού -και βέβαια και την «αβάντα» των δημοσιογράφων- έφερε τον Πάπα στην Ελλάδα για πρώτη φορά στη χιλιόχρονη ιστορία αυτού του τόπου. Από τότε αρχίζουν και τα δεινά της Ελλάδος. Όπου πήγε ο Πάπας , Κύπρο, Συρία, Ελλάδα, καταστροφή ακολούθησε.
Όχι μόνον δέχθηκε τον Πάπα αλλά και κατά την επακολουθήσασα επίσκεψή του στο Βατικανό αναγνώρισε στο κοινόν ανακοινωθέν, που υπέγραψε και «ο Μακαριστός», τα θεομίσητα δόγματα της Β. Βατικανής Συνόδου. Κανένας Ορθόδοξος δεν έχει υπογράψει παρόμοιο κείμενο μετά την Φεράρα της Φλωρεντίας, μόνον «ο Μακαριστός».
3. Μας είπε «ο Μακαριστός» ότι όλα αυτά τα έκανε για να έχουμε πρόσβαση στην Ευρώπη. Γιαυτό λοιπόν το κόμμα του Πάπα στην Γερμανία, δηλαδή οι Χριστιανοδημοκράτες της Μέρκελ, μας κατέστρεψαν; Δεν τα ήξερε αυτά «ο Μακαριστός;»
4. Υπεροπτικά φερόταν «ο Μακαριστός» στους μοναχούς που δεν συμφωνούσαν με τις αυθαίρετες καινοτομίες του σε λειτουργικά θέματα και με την περιφρόνηση του «Μακαριστού» στη διαχρονική ευλάβεια που υπάρχει στους χώρους λατρείας. Έτσι προκειμένου να φέρει κόσμο στην Εκκλησία, όπως έλεγε, ανάγκασε τα Μοναστήρια να δέχονται τον οποιοδήποτε με την οποιαδήποτε αμφίεση ή μη. Βέβαια ο λίγος κόσμος, που λόγω «Μακαριστού» επισκέφτηκε από περιέργεια τους ναούς τότε, δεν ξαναφάνηκε μετά την πτώση της δημοτικότητας εκείνου.
5. Ο Μακαριστός ως επίγειος άρχοντας έδινε στον εαυτό του το δικαίωμα να οδηγεί το πιο ακριβό αυτοκίνητο που κυκλοφορούσε τότε στην Ελλάδα. Αυτό και προκαλούσε και προβλημάτιζε, εντός και εκτός εκκλησίας. Ο «Μακαριστός» δεν θυμόταν ότι ο Χριστός συνεχώς περπατούσε με τα πόδια και μια μόνο φορά στη ζωή του ανέβηκε σε ταπεινό υποζύγιο;
6. Όσο για τις πανάκριβες χρυσοκέντητες στολές, που του άρεσε να ντύνεται στις λατρευτικές ευκαιρίες, να σημειώσουμε μόνον αυτό, ότι έφτασε να έχει και στολή από «καφτάνι», κάτι που ήταν κάποτε αποκλειστικό προνόμιο του Σουλτάνου.
7. Όχι μόνον τους μοναχούς αλλά και κάθε κληρικό που σεβόταν την ιερά Παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας τον αποκαλούσε με την προσβλητική φράση «ταλιμπάν». Τους ιερείς και συλλειτουργούς του, δηλαδή. Ονόμαζε ακόμη την διαφορετικότητα που έχει η Ορθόδοξη Πίστη «αυτισμό»! και ήθελε να την ταιριάξει με τα δυτικά μοντέλα. Γιαυτό έκανε και λειτουργίες σε θέατρα … αλά Πάπα.
8. Τα ανέκδοτα που έλεγε δημόσια για να γίνει ευχάριστος στον πολλή κόσμο και που μεταδιδόταν από τα ΜΜΕ, όχι μόνον είχαν την ελαφρότητα που δεν ταίριαζε σε ιερωμένο, αλλά πολλές φορές, άγγιζαν τα όρια της βλασφημίας γιατί ευτέλιζε τα ιερά Ονόματα.
9. Οι επιλογές μητροπολιτών του «Μακαριστού» είχαν κριτήρια ιδιοτελή. Πολλές φορές επέλεξε διαβλητούς κληρικούς ως επισκόπους για να τους «έχει στο χέρι» και να «μην του κουνιόνται».
10. Μερικές ενέργειες του «Μακαριστού» μας γέμισαν αφάνταστο πόνο . Όταν χειροτονούσε κάποιον κληρικό έβαζε το θρόνο του μπροστά στην αγία Τράπεζα κάτι που κανένας ορθόδοξος επίσκοπος σε όλο το κόσμο δεν τόλμησε ποτέ. Όλοι οι Επίσκοποι όταν χειροτονούν κληρικούς βάζουν την καρέκλα τους παράμερα έτσι ώστε να προσβλέπουν προς την αγία Τράπεζα. Μόνον ο «Μακαριστός» τόλμησε να κάθεται μεγαλοπρεπώς έχοντας όπισθέν του τον άγιο Άρτο, δηλαδή τον ίδιο το Χριστό.
11. Έβαλε σε μεγάλη περιπέτεια τον θρησκευόμενο λαό με την απόφαση του να συγκρουστεί με το Οικουμενικό Πατριαρχείο στην προσπάθειά του να ονομασθεί ο ίδιος Πατριάρχης της Εκκλησίας της Ελλάδος.
12. Ο «Μακαριστός» ανέχθηκε, προκειμένου να ανέλθει στον αρχιεπισκοπικό θρόνο, την κατασπίλωση του νυν Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου, για δήθεν οικονομικές καταχρήσεις, για να τον βγάλει στην άκρη και να εκλεγεί αυτός.
13. Χρησιμοποίησε ακόμη και τον Αμερικανό Πρέσβη, με ανταλλάγματα που αυτός μόνον γνώριζε, προκειμένου να επιτύχει του σκοπού του. Πολλοί θα θυμούνται τον πρέσβη των Η.Π.Α κ. Μπερνς, που πρό της εκλογής του «Μακαριστού», πήγε στο Βόλο και μετά την συνάντηση μαζί του είπε δημοσίως και με βεβαιότητα ότι αυτός θα είναι ο επόμενος Αρχιεπίσκοπος. Πως το γνώριζε ο Πρέσβης και προς τι η ανακοίνωση; Προφανώς το Άγιο Πνεύμα ήταν απόν κατά την εκλογή του «Μακαριστού».
14. Ας προσπαθήσουμε να ξεχάσουμε και εκείνη την αμαρτωλή ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ που οργάνωσε ο «Μακαριστός» και που για χάρη του στενός του συνεργάτης σύρεται σήμερα στα δικαστήρια για κακουργήματα.
Αν ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος είχε την σύνεση να κηρύξει μετάνοια στο Λαό, όπως ακριβώς ήταν η εντολή του Χριστού, αν είχε το ταπεινό φρόνημα και τον έλεγχο των λόγων του, όπως απαιτεί το Ευαγγέλιο, αν , αντί επιδεικτικά να καινοτομεί στην ακαινοτόμητη Ορθόδοξο Πίστη και το Ορθόδοξο Ήθος, καθοδηγούσε στην ευσέβεια τότε ίσως και αυτός να ζούσε ακόμη και ο Ελληνικός Λαός να μην είχε επισύρει την Οργή του Θεού...
Πολλά τα ατοπήματα του «Μακαριστού» και ευτυχώς που ο Θεός σπλαχνισθείς το λαό Του μας γλίτωσε. Αν ζούσε μέχρι σήμερα ίσως θα είχαμε τέτοιες περιπέτειες που δεν μπορούμε να φαντασθούμε. Ίσως πάλι να μας ξεπουλούσε… για το καλό μας! Βέβαια ως χριστιανοί οφείλουμε ταπεινά να παρακαλούμε να τον συγχωρέσει ο Θεός και να τον πάρει στα δεξιά Του. Και να δοξάζουμε τον Μόνο Αληθινό Θεό που σύμφωνα με την παντογνωσία Του χρησιμοποιεί κάθε φορά αυτόν που Εκείνος επιλέγει. Εκείνος κανονίζει ποιος, γιατί και πόσο χρόνο πρέπει να ποιμάνει την Εκκλησία Του. Την Εκκλησία που ίδρυσε με το Άγιο Αίμα Του και που Του ανήκει ολοκληρωτικά.