Οι τελευταίες εξελίξεις στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας έχουν αναγκάσει πολλές Ορθόδοξες Εκκλησίες να διατηρούν σοβαρές επιφυλάξεις τόσο ως προς τον επιθετικό ρωσικό σωβινισμό όσο και ως προς στις επικίνδυνες επιλογές του Οικουμενικού Πατριάρχου. Έτσι κρατούν εκατέρωθεν αποστάσεις. Νομίζουμε ότι αυτή είναι η πιο λογική αντιμετώπιση αυτή τη στιγμή για τους εξής λόγους:
Για να κατανοήσουμε το όλο ζήτημα τόσο σχηματικά όσο και αγιογραφικά πρέπει να θυμηθούμε την ιστορία του Δίκαιου Νώε, που σήμερα συνεορτάζει μαζί με όλους του Προπάτορες του Χριστού. Μετά τον Κατακλυσμό ο Νώε, όπως μας πληροφορεί η Γραφή, φύτεψε αμπέλι. Αργότερα από αυτό το αμπέλι έφτειαξε κρασί, ήπιε και μέθυσε. Μέσα στο μεθύσι του γυμνώθηκε και γελοιοποιήθηκε. Ο γιός του Χάμ όταν τον είδε σε αυτή την κατάσταση άρχισε να γελάει και να τον κοροϊδεύει ενώ οι άλλοι δύο γιοί του, Σήμ και Ιάφεθ, αντέδρασαν αντίθετα. Πήραν ένα σεντόνι και πισωπερπατώντας σκέπασαν τη γύμνια του πατέρα. Για το λόγο αυτό ο Νώε καταράστηκε τον Χάμ και τους απογόνους του και τιμωρήθηκαν. (Γένεσις 10,6 - 20).
Η Εκκλησίες της Ρωσίας αυτό τον καιρό με αφορμή το Ουκρανικό εμπαίζουν το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Είναι γεγονός ότι η Σεπτή Κορυφή της Ορθοδοξίας τις τελευταίες δεκαετίες έχει μεθύσει με το απατηλό κρασί του Οικουμενισμού και της Κοσμικότητας και μέσα σε αυτή την παραζάλη χρησιμοποιεί τους Ιερούς Κανόνες και το Ευαγγέλιο πότε έτσι, πότε αντίθετα. Δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί δίνει Αυτοκέφαλο στην Ουκρανία και δεν δίνει Αυτοκέφαλο στις Ορθόδοξες Εκκλησίες της Αμερικής και της Αυστραλίας ή γιατί δεν παραχωρεί τα Δωδεκάνησα και την Κρήτη στην Αυτοκέφαλη Ελλαδική Εκκλησία κλπ. Ούτε πάλι μας εξηγεί γιατί ό Εθνοφυλετισμός είναι αίρεση όταν αυτόν τον ενεργεί η Ρωσία και δεν είναι όταν το προβάλουν οι Ουκρανοί. Σαν σε μεθύσι ενεργούν οι Πατριαρχικοί!
Από την άλλη πλευρά οι Ρώσοι , σαν γνήσιοι πνευματικοί απόγονοι του Χάμ εμπαίζουν το μεθυσμένο πατέρα τους,το Οικουμενικό Πατριαρχείο, που τους γέννησε. Κοροϊδεύουν τον πνευματικό τους Πατέρα. Αυτόν, δηλαδή, που τους δίδαξε τον Χριστιανισμό, που τους έδωσε την γραπτή τους γλώσσα, που, τέλος, τους Ανακήρυξε σε Αυτοκέφαλο Πατριαρχείο. Γιαυτό θα «ενδυθούν την κατάρα ως ιμάτιον», όπως λέγει και ο Ψαλμός(108,18). Πρέπει να αναλογισθεί η Ρωσική Εκκλησία τις τεράστιες ευθύνες που επισύρει μια τέτοια κατάρα για τον Ρωσικό Λαό. Την καταστροφή που απειλείται. Άλλωστε υπάρχει το προηγούμενο: Ο ρωσικός λαός υποτάχθηκε στο κομμουνιστικό ολοκληρωτισμό και βασανίστηκε κατά το παρελθόν, όταν με πονηρές μεθοδεύσεις κατά του Οικουμενικού Πατριαρχείου προσπάθησε να καταλάβει στρατιωτικά το Άγιον Όρος !
Αυτά πρέπει να τα λάβουν όλοι υπ όψη τους οι κοσμικοί και εκκλησιαστικοί ηγέτες της Ρωσίας, και ιδιαίτερα ο λαλίστατος Επίσκοπος Ιλαρίων και ο, διαφημιζόμενος ως άνθρωπος προσευχής, Επίσκοπος Ονούφριος. Νομίζουν ότι προβάλλοντας την πληθυσμιακή τους υπεροχή, δηλαδή τα εκατομμύρια των πιστών τους, ξεχνώντας ότι ο Χριστός επέλεξε το «μικρό ποίμνιο»(Λουκ.12,32), πιστεύουν ότι δικαιούνται να εμπαίζουν τον Οικουμενικό Πατριάρχη χαρακτηρίζοντάς τον με τον μειωτικό τίτλο απλά και μόνον σαν «Πατριάρχη Κωνσταντινούπολης» . Και όλα τα υπόλοιπα προσβλητικά μαζί με αυτό…
Η Μόσχα, αν θέλει να σωθεί από την οργή του Θεού, πρέπει να γυρίσει σιωπηλά και να καλύψει την «προσωρινή γύμνωση» του Οικουμενικού Πατριαρχείου Νέας Ρώμης- Κωνσταντινούπολης πριν είναι πολύ αργά. Ακουέτω ταύτα και κ. Πούτιν!