Δεν κρύβεται η πρόθεση του Οικουμενικού Πατριάρχου μέσα από την επερχόμενη Πανορθόδοξη Σύνοδο να προσεγγίσει αποφασιστικά τους ετεροδόξους χριστιανούς και ιδιαίτερα το Βατικανό. Οι υποστηρικτές των απόψεων του Πατριάρχου επισείουν απειλητικά τον μεγάλο κίνδυνο του Μουσουλμανισμού ως επιχείρημα υπέρ αυτής της πολιτικής του Πατριάρχου. Ισχυρίζονται ότι πρέπει οι χριστιανοί στην εποχή της Παγκοσμιοποίησης να είναι ενωμένοι.
Αποφάσεις που λαμβάνονται κάτω από τέτοιες απειλές και φόβους είναι επικίνδυνες για τους εξής σημαντικούς λόγους:
1. Το σύνδρομο της ανασφάλειας και αμυντικής διαθέσεως είναι άγνωστο στους ηγέτες της Ορθοδοξίας, δηλαδή τους Αγίους. Σύμφωνα με τους Ψαλμούς που διαβάζουμε συχνά στην Εκκλησία δεν φοβόμαστε και αν ταράζεται η Γή και
μετακινούνται οι πλάκες στα βάθη των θαλασσών («ου φοβηθησόμεθα εν τω ταράττεσθαι την γήν και μετατίθεσθαι όρη εν καρδίες θαλασσών»). Όσο για την επιθετικότητα των ανθρώπων λέγει « ούτοι εν άρμασι και ούτοι εν ίπποις, ημείς δε εν ονόματι Κυρίου Θεού ημών μεγαλυνθησόμεθα».
2. Η συστράτευση της Ορθοδοξίας με το Βατικανό κατά των μουσουλμάνων προαναγγέλλει μια νέα μορφή Σταυροφοριών. Η Ανατολή βασανίστηκε φοβερά από αυτά τα «υποκείμενα» που χρησιμοποίησαν τον Τίμιο Σταυρό του Σωτήρος Χριστού για να σκεπάσουν την εγκληματική τους πρόθεση. Με αυτούς που κατέστρεψαν ότι πιο ωραίο υπήρξε στο Κόσμο, την Ορθόδοξη Ρωμηοσύνη. Με αυτούς θα πρέπει να συνεργαστούμε; Τα θύματα να παραδοθούν στους θύτες που δεν έχουν μετανοήσει για τα εγκλήματά τους;
3. Το πνεύμα της Ορθοδοξίας είναι πολύ διαφορετικό από τα άλλα δόγματα. Μπορεί χωρίς κοσμική στήριξη να ενεργεί σε όλες τις καταστάσεις ακόμη και μέσα σε μια Ισλαμική χώρα. Η Παγκοσμιοποίηση θα δώσει στην Ορθοδοξία την δυνατότητα χωρίς τα «σαμάρια του Εθνικισμού» που τις φόρτωσαν κατά καιρούς οι ισχυροί να δράσει μέσα στον Κόσμο. Η Ορθοδοξία δεν είναι ιδεολογία αλλά αληθινή θεραπεία του Ανθρώπου γιαυτό δεν πρόκειται να χαθεί μέχρι την Δευτέρα Παρουσία του Χριστού. Μέσα στην Εκκλησία υπάρχουν όλα τα μέσα ώστε ο άνθρωπος να ενωθεί με το Θεό και να απολαμβάνει από εδώ τον Παράδεισο. Γιαυτό η αξία της είναι απόλυτη.
Αν ο Πατριάρχης αποφασίσει στο ιερό θεραπευτήριο της Ορθόδοξης Εκκλησίας να βάλει τους «κομπογιαννίτες» θεραπευτές της Δύσης δύο τινά θα συμβούν, η οι κομπογιαννίτες θα ενσωματωθούν παίρνοντας ορθόδοξη αγωγή και βάπτισμα ή θα απορριφθούν από το σώμα της Εκκλησίας ως απατεώνες, συμπαρασύροντας και τους υψηλούς προστάτες τους.
Αποφάσεις που λαμβάνονται κάτω από τέτοιες απειλές και φόβους είναι επικίνδυνες για τους εξής σημαντικούς λόγους:
1. Το σύνδρομο της ανασφάλειας και αμυντικής διαθέσεως είναι άγνωστο στους ηγέτες της Ορθοδοξίας, δηλαδή τους Αγίους. Σύμφωνα με τους Ψαλμούς που διαβάζουμε συχνά στην Εκκλησία δεν φοβόμαστε και αν ταράζεται η Γή και
μετακινούνται οι πλάκες στα βάθη των θαλασσών («ου φοβηθησόμεθα εν τω ταράττεσθαι την γήν και μετατίθεσθαι όρη εν καρδίες θαλασσών»). Όσο για την επιθετικότητα των ανθρώπων λέγει « ούτοι εν άρμασι και ούτοι εν ίπποις, ημείς δε εν ονόματι Κυρίου Θεού ημών μεγαλυνθησόμεθα».
2. Η συστράτευση της Ορθοδοξίας με το Βατικανό κατά των μουσουλμάνων προαναγγέλλει μια νέα μορφή Σταυροφοριών. Η Ανατολή βασανίστηκε φοβερά από αυτά τα «υποκείμενα» που χρησιμοποίησαν τον Τίμιο Σταυρό του Σωτήρος Χριστού για να σκεπάσουν την εγκληματική τους πρόθεση. Με αυτούς που κατέστρεψαν ότι πιο ωραίο υπήρξε στο Κόσμο, την Ορθόδοξη Ρωμηοσύνη. Με αυτούς θα πρέπει να συνεργαστούμε; Τα θύματα να παραδοθούν στους θύτες που δεν έχουν μετανοήσει για τα εγκλήματά τους;
3. Το πνεύμα της Ορθοδοξίας είναι πολύ διαφορετικό από τα άλλα δόγματα. Μπορεί χωρίς κοσμική στήριξη να ενεργεί σε όλες τις καταστάσεις ακόμη και μέσα σε μια Ισλαμική χώρα. Η Παγκοσμιοποίηση θα δώσει στην Ορθοδοξία την δυνατότητα χωρίς τα «σαμάρια του Εθνικισμού» που τις φόρτωσαν κατά καιρούς οι ισχυροί να δράσει μέσα στον Κόσμο. Η Ορθοδοξία δεν είναι ιδεολογία αλλά αληθινή θεραπεία του Ανθρώπου γιαυτό δεν πρόκειται να χαθεί μέχρι την Δευτέρα Παρουσία του Χριστού. Μέσα στην Εκκλησία υπάρχουν όλα τα μέσα ώστε ο άνθρωπος να ενωθεί με το Θεό και να απολαμβάνει από εδώ τον Παράδεισο. Γιαυτό η αξία της είναι απόλυτη.
Αν ο Πατριάρχης αποφασίσει στο ιερό θεραπευτήριο της Ορθόδοξης Εκκλησίας να βάλει τους «κομπογιαννίτες» θεραπευτές της Δύσης δύο τινά θα συμβούν, η οι κομπογιαννίτες θα ενσωματωθούν παίρνοντας ορθόδοξη αγωγή και βάπτισμα ή θα απορριφθούν από το σώμα της Εκκλησίας ως απατεώνες, συμπαρασύροντας και τους υψηλούς προστάτες τους.