Εμείς οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί γνωρίζουμε πολύ καλά ότι το κακό δεν έχει οντολογική ύπαρξη, το κακό δεν έχει ούτε ουσία, ούτε υπόσταση. Ο διάβολος ή ο άνθρωπος δίνουν υπόσταση στο κακό, δηλαδή εμποδίζουν την αγάπη του Θεού να τους πλησιάσει. Είναι όπως ακριβώς το σκοτάδι. Το σκοτάδι δεν έχει κάποια ουσία ή υπόσταση, ουσιαστικά δεν υπάρχει. Σκοτάδι είναι απλά η έλλειψη του φωτός. Το φως έχει και ουσία και υπόσταση. Ο Θεός και όλα τα έργα του Θεού είναι φως που διαλύει τα σκοτάδια.
Για να υπάρχει σκοτάδι πρέπει να απουσιάζει και το πιο μικρό φως. Ένα κεράκι διαλύει κατά μεγάλο μέρος το σκοτάδι. Ακριβώς έτσι σαν σκοτάδι ενεργεί και το κακό. Πρέπει παντού να επικρατεί το κακό γιατί αλλιώς το κακό είναι ανίσχυρο. Μια φωνή αληθείας, μια φωνή ανθρώπου του Θεού, μια φωνή που να είναι σύμφωνη με το Ευαγγέλιο διαλύει τα βαθύτερα σκοτάδια, την κακία, που πάμπολλοι δαιμονικά κινούμενοι άνθρωποι προσπαθούν να επιβάλλουν στην κοινωνία.
Αυτό το είδαμε προχθές που κατά την συζήτηση νομοσχεδίου που δήθεν επιδιώκει ισότητα στις εργασιακές σχέσεις αλλά ουσιαστικά επιβάλλει για μια ακόμη φορά τρομοΟΜΟκρατία. Δίνει μια ιδιαίτερη κοινωνική καταξίωση στα άτομα εκείνα που έχουν αποφασίσει σταθερά να ασεβήσουν στο θεϊκό νόμο. Το αισχρό πάθος του «σοδομισμού» γίνεται έτσι και με το νόμο « συγκριτικό πλεονέκτημα» στις εργασιακές σχέσεις. Επειδή όμως η ομόφυλη σχέση είναι μια φαντασίωση και μια απατηλή έννοια αγάπης- όπως αποδεικνύεται από τα ειδεχθή εγκλήματα που συνήθως την συνοδεύουν- οι ευρωπαίοι εμπνευστές της νομιμοποίησης αυτού του ανοσιουργήματος και τα ντόπια όργανά τους θέλουν ομοφωνία στις αποφάσεις τους. Δεν επιτρέπουν την πιο μικρή διαφοροποίηση. Έτσι όποιος πιστεύει στο Ευαγγέλιο και δεν δέχεται αυτή την αισχρότητα ως νόμιμη, θεωρείται ρατσιστής, ομοφοβικός, φασίστας κ.τ.ο. Διασύρεται και απειλείται από όλα τα ΜΜΕ.Το σκοτάδι της αμαρτίας φοβάται και το πιο μικρό φως.
Σε αυτό το γεγονός γίναμε μάρτυρες πριν 2-3 μέρες. Θεωρήθηκε «ξορκισμένο» ομοφοβικό παραλήρημα μιά απλή παρατήρηση που έκανε ο ειδικός αγορητής των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, Κώστας Κατσίκης. Έκανε το απλό ερώτημα αν μπορεί ένας γκέι να είναι μπέιμπι σίτερ ή δάσκαλος σε σχολείο. Η αυτονόητη αυτή παρατήρηση προσέκρουσε στα «ευρωπαϊκά ταμπού» που αποτελούν την πεμπτουσία του νεοεποχήτικου φασισμού. Τρομοκρατημένα όλα τα παπαγαλάκια του διεθνούς πνευματικού δουλεμπόριου δεν αρκέστηκαν στο ότι πέρασε αυτός ο ανήθικος νόμος με μεγάλη πλειοψηφία στη Βουλή των Ελλήνων(!) αλλά απαιτούσαν ομοφωνία. Τρομοκρατούν , ή μάλλον τρομοΟΜΟκρατούν , τους βουλευτές μην τυχόν κανείς διαφοροποιηθεί.
Το σκοτάδι απαιτεί καθολικό σκότος γιατί και ένα μικρό φως αν ανάψει, καταργεί το σκοτάδι. Από αυτή την πλευρά καλά το κατάλαβαν οι τρομοΟΜΟκράτες.
Για να υπάρχει σκοτάδι πρέπει να απουσιάζει και το πιο μικρό φως. Ένα κεράκι διαλύει κατά μεγάλο μέρος το σκοτάδι. Ακριβώς έτσι σαν σκοτάδι ενεργεί και το κακό. Πρέπει παντού να επικρατεί το κακό γιατί αλλιώς το κακό είναι ανίσχυρο. Μια φωνή αληθείας, μια φωνή ανθρώπου του Θεού, μια φωνή που να είναι σύμφωνη με το Ευαγγέλιο διαλύει τα βαθύτερα σκοτάδια, την κακία, που πάμπολλοι δαιμονικά κινούμενοι άνθρωποι προσπαθούν να επιβάλλουν στην κοινωνία.
Αυτό το είδαμε προχθές που κατά την συζήτηση νομοσχεδίου που δήθεν επιδιώκει ισότητα στις εργασιακές σχέσεις αλλά ουσιαστικά επιβάλλει για μια ακόμη φορά τρομοΟΜΟκρατία. Δίνει μια ιδιαίτερη κοινωνική καταξίωση στα άτομα εκείνα που έχουν αποφασίσει σταθερά να ασεβήσουν στο θεϊκό νόμο. Το αισχρό πάθος του «σοδομισμού» γίνεται έτσι και με το νόμο « συγκριτικό πλεονέκτημα» στις εργασιακές σχέσεις. Επειδή όμως η ομόφυλη σχέση είναι μια φαντασίωση και μια απατηλή έννοια αγάπης- όπως αποδεικνύεται από τα ειδεχθή εγκλήματα που συνήθως την συνοδεύουν- οι ευρωπαίοι εμπνευστές της νομιμοποίησης αυτού του ανοσιουργήματος και τα ντόπια όργανά τους θέλουν ομοφωνία στις αποφάσεις τους. Δεν επιτρέπουν την πιο μικρή διαφοροποίηση. Έτσι όποιος πιστεύει στο Ευαγγέλιο και δεν δέχεται αυτή την αισχρότητα ως νόμιμη, θεωρείται ρατσιστής, ομοφοβικός, φασίστας κ.τ.ο. Διασύρεται και απειλείται από όλα τα ΜΜΕ.Το σκοτάδι της αμαρτίας φοβάται και το πιο μικρό φως.
Σε αυτό το γεγονός γίναμε μάρτυρες πριν 2-3 μέρες. Θεωρήθηκε «ξορκισμένο» ομοφοβικό παραλήρημα μιά απλή παρατήρηση που έκανε ο ειδικός αγορητής των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, Κώστας Κατσίκης. Έκανε το απλό ερώτημα αν μπορεί ένας γκέι να είναι μπέιμπι σίτερ ή δάσκαλος σε σχολείο. Η αυτονόητη αυτή παρατήρηση προσέκρουσε στα «ευρωπαϊκά ταμπού» που αποτελούν την πεμπτουσία του νεοεποχήτικου φασισμού. Τρομοκρατημένα όλα τα παπαγαλάκια του διεθνούς πνευματικού δουλεμπόριου δεν αρκέστηκαν στο ότι πέρασε αυτός ο ανήθικος νόμος με μεγάλη πλειοψηφία στη Βουλή των Ελλήνων(!) αλλά απαιτούσαν ομοφωνία. Τρομοκρατούν , ή μάλλον τρομοΟΜΟκρατούν , τους βουλευτές μην τυχόν κανείς διαφοροποιηθεί.
Το σκοτάδι απαιτεί καθολικό σκότος γιατί και ένα μικρό φως αν ανάψει, καταργεί το σκοτάδι. Από αυτή την πλευρά καλά το κατάλαβαν οι τρομοΟΜΟκράτες.